کلیپ جنگیدن کانگورو های خاکستری در فصل جفتگیری
فصل جفتگیری کانگورو , فیلم جنگیدن کانگوروهای خاکستری در فصل جفت گیری
کانگوروها، کیسه داران بزرگی هستند که به وسیله دم عضلانی، پاهای عقبی بزرگ و قدرتمند، خز کوتاه و گوشهای بلند و کشیدهشان شناسایی میشوند. همانند بقیه کیسه داران، کانگوروهای ماده هم کیسه دارند و فرزندان خود را تا زمانی که به حد قابل قبولی از رشد برسند، در کیسه خود نگه میدارند. در کل چهار گونه از کانگوروها نسبت به سایر گونهها مشهورتر هستند که این چهار گونه عبارتند از: کانگورو قرمز، کانگورو antilopine، کانگورو خاکستری شرقی و کانگورو خاکستری غربی.
بزرگترین کانگورو از نظر اندازه و جثه، کانگوروی قرمز است. طول بدن این پستاندار بین ۱ تا ۱/۶ متر است و وزن آن حدودا ۹۰ کیلوگرم است. طول دُم این کانگورو بین ۹۰ تا ۱۱۰ سانتیمتر است. از سویی دیگر، کوچکترین کانگورو «موش-کانگورو» (rat-kangaroo) است که طول بدن آن بین ۱۵/۲۴ تا ۲۰/۳۲ سانتیمتر است و تنها حدود ۳۴۰ گرم وزن دارد. طول دُم این کانگورو بین ۱۲/۷ تا ۱۵/۲۴ سانتیمتر است.
کانگوروها تنها حیوانات بزرگ جثهای هستند که با پریدن مسافت مورد نظر خود را طی میکنند و در واقع پریدن ابزار اصلی حرکتی آنها است. پاهای عقبی کانگوروها نقش یک فنر بسیار قدرتمند را برای این پستانداران ایفا میکند. پاهای عقبی کانگوروها نسبت به دستهایشان بسیار قدرتمندتر است.
قطعا مشهورترین نکته در مورد فرزندان کانگوروها این است که کانگوروها فرزندانشان را درون کیسههای خود حمل میکنند. هر کانگورو ماده در هر نوبت زایمان بین یک تا چهار فرزند به دنیا میآورد. در ابتدای تولد، فرزندان کانگوروها بسیار کوچک هستند و در بزرگترین حالت اندازه یک زنبور عسل هستند! طول بدن فرزندان در هنگام تولد بین ۵ تا ۲۵ میلیمتر است. فرزندان کوچک به مدت ۱۲۰ تا ۴۵۰ روز در کیسه مادر میمانند تا رشدشان تکمیل شود.
تقریبا ۱۶ گونه از کانگوروها وضعیت بقایی مابین نزدیک به خطر، تهدید شده، آسیبپذیر، در خطر انقراض و شدیدا در خطر انقراض دارند. این اتفاق بیشتر برای گونههای کوچکتر کانگورو همانند موش-کانگورو افتاده است. در حال حاضر دو گونه از کانگوروها به طور کامل منقرض شدهاند و بعضی از گونههای کوچکتر وضعیت خطرناکی دارند. در کل چهار گونهی مشهورتر کانگوروها (کانگوروهای غول پیکر) وضعیت بقای نرمالی داشته و در خطر انقراض نیستند.
منبع: کجارو